logo
Terug naar het Jaarverslag 2019

‘Ik heb me geen moment ongerust gevoeld’

Hoe zorg je ervoor dat na uitval van het alarmnummer toch hulp kan worden geboden op straat? Erik van Wijngaarden, clustermanager vrijwilligerskazernes Zuid, vertelt over de uitdagingen voor de uitrukdiensten.

Sterk in slagkracht

“Op het moment dat alle piepers afgingen, had ik een overleg met de ploegchef van Stolwijk. Binnen een mum van tijd liep de kazerne vol met manschappen. Dat zag je elders ook gebeuren; sommige kazernes stonden na vijf minuten al paraat. Dan zie je maar weer dat wij als brandweer heel sterk zijn in slagkracht. Naast de permanente bezetting van de kazernes zijn er teams gaan rondrijden met dienstbusjes om maar zo goed mogelijk zichtbaar te zijn en is er veel informatie gedeeld via sociale media.”

Enorme veerkracht

“De grootste uitdaging lag op de lange termijn. Hoe lang ging die storing duren? 24 uur? Misschien nog wel langer? Kunnen onze vrijwilligers zo lang paraat blijven? Welke voorzieningen zijn nodig om de vrijwilligerskazernes – die daarvoor niet zijn ingericht – lange tijd open te houden? Het Regionaal Operationeel Team werkte plannen uit voor de aanwijzing van extra 24 uurskazernes en bijbehorende faciliteiten, zoals veldbedden. Dat was uiteindelijk niet nodig, maar ook hier zag je enorme veerkracht. Kazernes die zelf catering regelden voor de eerste uren. Vrijwilligers die al vrij hadden geregeld bij hun werkgever. Die bereidheid, ook bij werkgevers, is echt bewonderenswaardig.”

“Met alle hulpdiensten namen we onze verantwoordelijkheid om er in deze crisissituatie te zijn voor de burger. Daar kregen we ook waardering voor. Mensen brachten bijvoorbeeld ijsjes langs bij kazernes en er waren veel positieve reacties via sociale media. Ik heb me geen moment ongerust gevoeld en denk dat we de juiste dingen hebben gedaan.”

Terug naar het Jaarverslag 2019