Tjeerd: “In crisisbestrijding volg je een vast patroon: beeldvorming, oordeel, besluitvorming. Het beeld bepaal je met alle betrokken partijen: dit is er gebeurd. Dat beeld leg je op tafel voor een oordeel. Wat zijn de risico’s voor de samenleving? Hoe spelen wij daarop in? Via besluitvorming geven we uitvoering aan de landelijke besluiten en adviseren we het bestuur van de veiligheidsregio.”
Informatiestroom borgen
Hanneke: “We hebben ons voorbereid op de risico’s van een grootschalige ziektegolf. Welk effect heeft dat op de verstoring van de maatschappij? En op onze eigen organisatie? In februari 2020, toen iedereen zich afvroeg wat COVID-19 voor Nederland zou betekenen, hebben wij dit ook multidisciplinair opgepakt. Toen op 12 maart de intelligente lockdown werd afgekondigd, hoefden we slechts een knop in te drukken en de crisisfunctionarissen konden aan de slag. Daarna zijn we onze informatiepositie blijven bijwerken, want er waren voortdurend nieuwe ontwikkelingen.”
Scenario zonder einde
Tjeerd: “We moesten vormgeven aan een scenario zonder einde. Daarnaast beslaat de coronapandemie de hele regio, terwijl we normaal gesproken lokaal incidenten bestrijden. Dat alles zorgt voor een compleet andere dynamiek. Voor alle maatregelen geldt: je moet regionaal zoveel mogelijk één lijn trekken. Dat gaat nu beter dan tijdens het begin van de crisis. Het eigenbelang is weg. Iedereen snapt dat we het samen moeten doen.”
Goedgevulde rugzak
Hanneke: “Hoe vervelend deze crisis ook is, het levert enorm veel leerervaring op. Ik zie collega’s met passie voor hun vak, die eerder moeten worden afgeremd in hun enthousiasme dan dat ze het inmiddels zat zijn. Die energie en leermomenten zorgen ervoor dat we steeds meer kunnen putten uit een goedgevulde rugzak.”
Tjeerd: “We moeten scherp blijven en tegelijkertijd wordt een zwaar beroep gedaan op ons uithoudingsvermogen. Ik ben echt onwijs trots op de mensen binnen de VRHM – en daarbuiten – die het al zó lang volhouden om 24/7 paraat te staan.”