‘De veiligheids­regio is een sociale organisatie’

“De coronapandemie had veel invloed op mijn werk. Er was in het begin veel onduidelijkheid. Werkgevers legden gezondheidsvraagstukken over hun personeel vaak bij mij neer, want als bedrijfsarts zul je dat toch wel weten? Maar ik had die antwoorden ook niet altijd, er was nog onvoldoende bekend. Van de een op de andere dag kon ik geen patiënten meer zien. Het contact verliep telefonisch, later steeds meer via Teams. Lastig als je iemand moet onderzoeken met fysieke klachten. Als creatieve oplossing vroeg ik patiënten om hun bewegingen te filmen.”

Werk en privé

“2021 was in mijn beleving een jaar waarin werkgevers en werknemers samen op zoek gingen naar oplossingen in moeilijke situaties. Het thuiswerken begon zijn tol te eisen. Vooral als de scholen dicht waren, kreeg ik signalen dat mensen werk en privé niet altijd konden scheiden. Daar is meer begrip voor gekomen van de kant van werkgevers. Dat is prettig. Als mensen privé rust hebben, kunnen ze hun werk ook beter aan. Als werkgevers zich soepel opstellen, krijgen ze daar vaak gemotiveerde werknemers voor terug.”

Echt hulpverleners

“Het ziekteverzuim bij de veiligheidsregio is niet veel hoger geweest dan vóór de coronapandemie. Terwijl de 24 uursdienst toch een tijdlang in een bubbel heeft geleefd om verspreiding van het virus te voorkomen. Ze hebben dit blijkbaar goed kunnen oplossen. Overigens ben ik daar niet verbaasd over. Tijdens een uitruk moet je op elkaar kunnen bouwen. Ik ken de veiligheidsregio als een sociale organisatie, echt hulpverleners.”

Ademhalingsklachten

“Al met al ben ik niet vaker dan normaal ingeschakeld door de veiligheidsregio. Dat zegt wel iets over de veerkracht van de organisatie. Al hoor ik natuurlijk niet alles, aangezien ik pas in beeld kom bij langdurig verzuim. Het enige opvallende is dat het verzuim als gevolg van ademhalingsklachten is gestegen; van 1 procent van het totaal aantal verzuimdagen in 2019 naar 5,5 procent in 2021. Dat heeft echt te maken met mensen die COVID-19 hebben gehad. Dat cijfer is overigens niet schrikbarend, want in absolute aantallen gaat het slechts om een paar mensen.”