‘Handelings­perspectieven bedenken’

“De brand loopt en de eenheden zijn onderweg. Voor mij is het dan zaak om het incident te monitoren en het beeld over de situatie zo goed mogelijk aan te scherpen. Is het tuincentrum open of gesloten? Zijn er gevaarlijke stoffen aanwezig? Hoeveel potentiële slachtoffers zijn er binnen? In dit geval was er een verbouwing gaande en was het tuincentrum gesloten.”

LCMS

“Het eerste beeld leg ik vast in het Landelijk Crisis Management Systeem (LCMS) en deel ik met de crisisfunctionarissen. Dit is hun uitgangspunt op het moment dat zij ter plaatse komen en het eerste CoPI-overleg aanvangt. Tijdens de aanrijdfase, die door sneeuw en gladheid complex is, geef ik cruciale informatie door zodat de functionarissen hun beeld steeds kunnen bijstellen.”

Verslechteringsscenario’s

“Ik loop verslechteringsscenario’s door en maak handelingsperspectieven. Op het moment dat ik hoor dat er een explosie heeft plaatsgevonden, waarbij mogelijk slachtoffers zijn gevallen, stel ik direct de Leider-CoPI en de IM (Informatie Management)-CoPI op de hoogte; zij zijn aanrijdend na opschaling naar GRIP 1. Gaan er nog meer explosies plaatsvinden? Moet de opvanglocatie daarom verder weg van het pand worden georganiseerd? In de meldkamer heb ik vanuit relatieve rust de mogelijkheid om daarover na te denken.”

Opschaling en alarmering

“De explosie, de rookkolom, het benedenwindse gebied; die combinatie heeft uiteindelijk verdere opschaling onvermijdelijk gemaakt. Het beslismoment daarvoor ligt niet bij mij, dit wordt vanuit de operationele OvD van de brandweer ter plaatse besloten en doorgegeven. Wel geef ik na dit besluit uitvoering aan de grootschalige alarmering van de crisisorganisatie. Vanwege de ernstige rookontwikkeling laat ik tevens een NL-alert uitgaan.”

Overdracht

“Door de gladheid zijn de CoPi-functionarissen langer onderweg. Het crisisplan, waarin aangegeven staat dat het CoPi-overleg binnen een half uur operationeel moet zijn, blijkt niet haalbaar. Ik stel de aanwezige diensten hiervan op de hoogte. Daarna draag ik alle informatie over aan mijn collega want mijn dienst zit erop. Ik vertel hem welke stappen we hebben ondernomen. Maar ook wat nog open eindjes zijn. Onderweg naar huis blijven mijn gedachten uitgaan naar het incident, het verloop, de slachtoffers en alle betrokkenen. Ik wens iedereen in stilte alle kracht om dit incident tot een goed einde te brengen.”