Als de IC-capaciteit fors onder druk staat, is het verstandig geen risico’s te nemen als dat eigenlijk niet nodig is. In het geval van Brandweer Hollands Midden betekent dit dat het oefenen op een lager pitje wordt gezet. Klaas: “Want stel bijvoorbeeld dat bij een duikoefening iemand onwel raakt. Dan wil je wel zeker weten dat die persoon in het ziekenhuis geholpen kan worden. Is die capaciteit onvoldoende, dan nemen wij het zekere voor het onzekere. Dan maar even niet oefenen.”
Scenario’s opgesteld
En zo zijn er meer afwegingen te maken als Code Zwart in beeld komt. Zo is de brandweer bij incidenten vaak als eerste ter plaatse. Als dat nodig is starten First Responders alvast met reanimeren van slachtoffers totdat er een ambulance aanwezig is. “Maar wat als die ambulance misschien niet meer komt vanwege te weinig capaciteit in een Code Zwart-situatie?”, stelt Klaas. “Wij kunnen niet uren blijven reanimeren. Daar hebben we met elkaar dus wel scenario’s voor opgesteld.”
Langs het lijntje
De continuïteit en paraatheid van Brandweer Hollands Midden is in 2021 overigens geen moment in gevaar geweest. Klaas: “Wel hadden we soms behoorlijk veel last van de quarantaineregels. Van veel medewerkers die vanwege zieke familieleden thuis moesten blijven, bijvoorbeeld. Soms stuurden we aardig langs het lijntje. Maar met onze collega’s van Integrale Planning kregen we de personele bezetting altijd weer op orde. Het vergde wel behoorlijk wat van ons uithoudingsvermogen. En we zijn er niet vanaf. Want laten we niet vergeten: de extra uren die medewerkers afgelopen jaar hebben gedraaid, moeten ze in de toekomst vrijaf kunnen nemen.”
Meer begrip
Het mooie is dat we veel ervaring hebben kunnen opdoen met een extreem lange crisis. “We hebben nog nooit zoveel Regionale Operatonele Teams (ROT’s) gehad als in de afgelopen twee jaar”, stelt Klaas vast. “Meer dan honderd, als ik het goed heb. Dat heeft ervoor gezorgd dat we elkaar in het multi-domein goed weten te vinden. Bovendien hebben we meer begrip gekregen voor de problemen van de ander. Daar hebben we ons twee jaar lang goed in kunnen oefenen.”
Mensen, materieel en organisatie
Heeft hij nog iets geleerd, met het oog op de toekomst? Klaas: “Om onze paraatheid te garanderen keken we voornamelijk naar de uitval van onze mensen. Maar gaandeweg werd duidelijk dat bepaalde spulletjes vanwege de lockdown minder makkelijk leverbaar waren. Een ringetje voor de autospuit met normaal gesproken een levertijd van twee dagen kon nu ineens zes weken op zich laten wachten. De les voor een volgende keer is dat we als het gaat om onze continuïteit niet alleen op mensen letten, maar ook op materieel én de organisatie. Het gaat om die hele cirkel eromheen.”